"Nasz ostatni dzień" - Adam Silvera 📘
Autor, o którego książce dzisiaj opowiem, swego czasu zasłynął za sprawą pozycji "Raczej szcześliwi niż nie" od wydawnictwa We Need Ya. Opis "Naszego ostatniego dnia" bardzo mi się spodobał, dlatego gdy dostałam dostęp do Legimi z mojej miejskiej biblioteki, postanowiłam po nią sięgnąć. Czy było warto? 📘
Kraina, jaką poznajemy jest światem, w którym około 24 h przed naszą śmiercią dostajemy telefon z Prognozy Śmierci. Odbierając go dyspozytor prosi do telefonu zazwyczaj właściciela telefonu, któremu oznajmia, że w najbliższym czasie umrze, dlatego prosi go o to, aby jak najlepiej przeżył ten ostatni dzień. Taki telefon pewnej wrześniowej nocy odbiera dwóch nastolatków, Rufus oraz Mateo.
Pierwszy z nich odbiera telefon w momencie, w którym próbuje zbić na kwaśne jabłko chłopaka swojej byłej dziewczyny Aimee. Mateo zaś odbiera telefon siedząc w ciszy w domu, co jest dla niego dużym zaskoczeniem, ponieważ właśnie tam czuje się najbezpieczniej. Obaj nastolatkowie pod wpływem kilku zdarzeń oraz przemyśleń logują się do aplikacji "Ostatni przyjaciel". Aplikacja ta, działa na zasadzie możliwości znalezienia sobie ostatniej osoby, z którą przeżyjemy ostatnie godziny życia i jak możemy się domyśleć w pewnym momencie losy naszych boaheterów się skrzyżują.
Książka opisuje myśli oraz czyny bohaterów ukazując chwilami dwie skrajności. Mateo bardzo chce przed swoją śmiercią pożegnać się z przyjaciółką oraz ojcem, który leży w szpitalu (swoją drogą, jego wątek mógł być bardzo fajnie rozwiązany jakoś przy końcu, a jego postać została delikatnie mówiąc olana. Jeśli mówimy tutaj o Rufusie, to chce on swój ostatni dzień wykorzystać tak, aby się dobrze bawić, co w sumie było bardzo ciekawym doświadczeniem zmierzyć się z dwoma skrajnościami Zgonersów.
Bohaterowi naszej historii, pomimo tego, że znamy przeszłość ich rodziców są strasznie papierowi, nie wynika z ich postaci tak na prawdę nic oprócz tego, że w najbliższym czasie umrą i to w sumie na tyle. Znamy ich przeszłość, wiemy dlaczego znaleźli się w danej sytuacji, jednakże nawet to mnie do nich nie przekonało. W samej książce doliczyłam się może 3 scen, które mi się podobały, jednakże jedna tak naprawdę zapadła mi w pamięć na tyle, że faktycznie mogłam się zastanowić nad jej głębszym przekazem. Mogę o niej normalnie wspomnieć, ponieważ nie znajdziemy w tej sytuacji odwołania do dalszej akcji, można by powiedzieć nawet, że ta scena została wrzucona tak, żeby dodać kilka stron.
Mowa tutaj o sytuacji, w której bohaterowie mijają mężczyznę, który szuka jedzenia w koszu na śmiecie. Standardowa sytuacja, którą możemy nawet spotkać na co dzień, za co wielki plus. Zgonersi (bo tak nazywa się ludzi, które mają do przeżycia 24 h) przekazują mężczyźnie bardzo dużą sumę pieniędzy, za którą mężczyzna szczerze dziękuje. Pokazana sytuacja jest naprawdę bardzo fajna i chyba na długo zapadnie mi w pamięć, czego nie mogę powiedzieć o całej książce.
W ogólnym rozrachunku książka nie spodobała mi się na tyle, aby ją Wam polecić. Rozdziały są krótkie, jednakże bardzo nudne i chwilami się ciągnął przez co osobiście, chciałam tylko dojść do wątku kiedy boahterowie giną, żeby odhaczyć książkę z listy do przeczytania.
*PO CZASIE PRZYZNAJĘ, ŻE NIE DOCENIŁAM KSIĄŻKI ZA TO CO UKAZAŁA. JEŚLI POTRZEBUJECIE KSIĄŻKI DO GŁĘBSZYCH ROZWAŻAŃ JUŻ PO PRZECZYTANIU MOŻECIE PO NIĄ SIĘGNĄĆ.
❌ DUUUŻY SPOILER - CZYTASZ NA WŁASNĄ ODPOWIEDZIALNOŚĆ ❌
Śmierć Mateo moim zdaniem była dosyć ciekawa - i chodzi mi tutaj o to, że nie domyśliłabym się takiego rozwiązania - ginie w wyniku wybuchu kuchenki, zaś jeśli chodzi o Rufusa, moim zdaniem autor w jego przypadku poszedł zupełnie na łatwiznę - główny bohater popełnił samobójstwo.
❌ CZYTASZ NA WŁASNĄ ODPOWIEDZIALNOŚĆ - SPOILER ❌
Kraina, jaką poznajemy jest światem, w którym około 24 h przed naszą śmiercią dostajemy telefon z Prognozy Śmierci. Odbierając go dyspozytor prosi do telefonu zazwyczaj właściciela telefonu, któremu oznajmia, że w najbliższym czasie umrze, dlatego prosi go o to, aby jak najlepiej przeżył ten ostatni dzień. Taki telefon pewnej wrześniowej nocy odbiera dwóch nastolatków, Rufus oraz Mateo.
Pierwszy z nich odbiera telefon w momencie, w którym próbuje zbić na kwaśne jabłko chłopaka swojej byłej dziewczyny Aimee. Mateo zaś odbiera telefon siedząc w ciszy w domu, co jest dla niego dużym zaskoczeniem, ponieważ właśnie tam czuje się najbezpieczniej. Obaj nastolatkowie pod wpływem kilku zdarzeń oraz przemyśleń logują się do aplikacji "Ostatni przyjaciel". Aplikacja ta, działa na zasadzie możliwości znalezienia sobie ostatniej osoby, z którą przeżyjemy ostatnie godziny życia i jak możemy się domyśleć w pewnym momencie losy naszych boaheterów się skrzyżują.
Książka opisuje myśli oraz czyny bohaterów ukazując chwilami dwie skrajności. Mateo bardzo chce przed swoją śmiercią pożegnać się z przyjaciółką oraz ojcem, który leży w szpitalu (swoją drogą, jego wątek mógł być bardzo fajnie rozwiązany jakoś przy końcu, a jego postać została delikatnie mówiąc olana. Jeśli mówimy tutaj o Rufusie, to chce on swój ostatni dzień wykorzystać tak, aby się dobrze bawić, co w sumie było bardzo ciekawym doświadczeniem zmierzyć się z dwoma skrajnościami Zgonersów.
Moja ocena: 4/10
Po książkę sięgnęłam ze względu na bardzo interesujący opis z tyłu książki. Wydawało mi się naprawdę ciekawym zobaczyć, życie bohaterów, gdy będą wiedzieli kiedy umrą, jednakże pomimo wszystko bardzo się zawiodłam na twórczości Adama Silvery, dlatego myślę, że na pozostałe książki autora, raczej nie spojrzę.Bohaterowi naszej historii, pomimo tego, że znamy przeszłość ich rodziców są strasznie papierowi, nie wynika z ich postaci tak na prawdę nic oprócz tego, że w najbliższym czasie umrą i to w sumie na tyle. Znamy ich przeszłość, wiemy dlaczego znaleźli się w danej sytuacji, jednakże nawet to mnie do nich nie przekonało. W samej książce doliczyłam się może 3 scen, które mi się podobały, jednakże jedna tak naprawdę zapadła mi w pamięć na tyle, że faktycznie mogłam się zastanowić nad jej głębszym przekazem. Mogę o niej normalnie wspomnieć, ponieważ nie znajdziemy w tej sytuacji odwołania do dalszej akcji, można by powiedzieć nawet, że ta scena została wrzucona tak, żeby dodać kilka stron.
Mowa tutaj o sytuacji, w której bohaterowie mijają mężczyznę, który szuka jedzenia w koszu na śmiecie. Standardowa sytuacja, którą możemy nawet spotkać na co dzień, za co wielki plus. Zgonersi (bo tak nazywa się ludzi, które mają do przeżycia 24 h) przekazują mężczyźnie bardzo dużą sumę pieniędzy, za którą mężczyzna szczerze dziękuje. Pokazana sytuacja jest naprawdę bardzo fajna i chyba na długo zapadnie mi w pamięć, czego nie mogę powiedzieć o całej książce.
W ogólnym rozrachunku książka nie spodobała mi się na tyle, aby ją Wam polecić. Rozdziały są krótkie, jednakże bardzo nudne i chwilami się ciągnął przez co osobiście, chciałam tylko dojść do wątku kiedy boahterowie giną, żeby odhaczyć książkę z listy do przeczytania.
*PO CZASIE PRZYZNAJĘ, ŻE NIE DOCENIŁAM KSIĄŻKI ZA TO CO UKAZAŁA. JEŚLI POTRZEBUJECIE KSIĄŻKI DO GŁĘBSZYCH ROZWAŻAŃ JUŻ PO PRZECZYTANIU MOŻECIE PO NIĄ SIĘGNĄĆ.
❌ DUUUŻY SPOILER - CZYTASZ NA WŁASNĄ ODPOWIEDZIALNOŚĆ ❌
Śmierć Mateo moim zdaniem była dosyć ciekawa - i chodzi mi tutaj o to, że nie domyśliłabym się takiego rozwiązania - ginie w wyniku wybuchu kuchenki, zaś jeśli chodzi o Rufusa, moim zdaniem autor w jego przypadku poszedł zupełnie na łatwiznę - główny bohater popełnił samobójstwo.
❌ CZYTASZ NA WŁASNĄ ODPOWIEDZIALNOŚĆ - SPOILER ❌
