Japoński, chiński czy koreański?

Hejka dziewczyny!

Uwielbiam ludzi, nie znający żadnego języka Azjatyckiego, którzy patrząc na azjatyckie pismo, mówią że na pewno jest to język chiński.
Dzisiaj pomogę opowiem trochę o językach i pokażę Wam sposób na rozróżnianie pism, które sprawiają najwięcej problemów.
Mówię tutaj o piśmie japońskim, chińskim i oczywiście koreańskim.



 波兰
 폴란드
 ポーランド
Na samym początku postawiłam pokazać Wam jak zapisywana w Korei Południowej, Chinach i Japonii jest  Polska. 




미안합니다
对不起
ごめんなさい
po polsku oznaczają "przepraszam" (jako przeprosiny)


감사합니다
谢谢  
 ありがとう
 po polsku oznaczają "dziękuję".


 Mam nadzieję że tymi trzema zdjęciami które były tak naprawdę wstępem do całego postu, odkryliście "sekret" pisma tych języków. Jeżeli nie lub nie jesteście pewni to spróbuję Wam to wyjaśnić.

Koreańczycy nie posiadali wcześniej własnego pisma więc posługiwali się zapisem chińskim.

 Był to jeden z trudniejszych pism przez co tylko niektórzy mieszkańcy Korei mogli nauczyć się pisać. Król Sejong któremu bardzo zależało na tym aby wszyscy jego poddani potrafili pisać i czytać zlecił uczonym opracowanie łatwiejszego pisma. W taki sposób powstał Hangul - alfabet sylabiczny i fonetyczny. Hangul (한글) posiada 24 znaki. Każda sylaba zapisywana jest na wzór pola kwadratu, poziomo lub pionowo (np. 코) tworząc bloki. 


Koreańczycy posiadają jeszcze jeden alfabet o nazwie Hancha (한자), często określane jako "znaki sinokoreańskie" czyli znaki chińskie, jednak jest on rzadko używany.

Na temat powstania języka Japońskiego istnieje wiele teorii jednak do dzisiaj nie wiadomo niczego co jest w 100% pewne.

W języku japońskim występują 3 pisma nazywane Kanji (około 60 000 znaków), Katakaną i Hiraganą (oba posiadają po 46 znaków), gdzie każdy z nich jest używany do zapisywania czegoś innego.  
W skrócie mówiąc  Katakany używa się do wyrazów obcych (np. Polska), hiragany używa się do zapisu wyrazów japońskich oraz w artykułach przeznaczonych dla obcokrajowców i dzieci, natomiast alfabetu Kanji używa się do zapisania wyrazów pochodzenia chińskiego.

Najstarszym z tych pism jest pismo Chiński.

Nie posiada alfabetu.
Większość ze znaków posiada swoje znaczenie, jednak są także znaki które odpowiadają sylabom. Pismo chińskie jest również pismem otwartym co oznacza, że cały czas powstają nowe znaki.
Znaków jest kilkadziesiąt tysięcy jednak wystarczy znać około kilka tysięcy, aby móc swobodnie się komunikować.
Zdania w j. chińskim buduje się ustawiając koło siebie znaki.


Dobrze skoro już mniej więcej wiemy coś o każdym z tych języków wyjaśnię Wam jak je odróżnić. Otóż do tego potrzebne mi będzie zdjęcie na którym zauważycie większą różnicę pomiędzy pismami.
(No dobra pomiędzy tym a wcześniejszym zdjęciem). 


 Od razu bardziej można zauważyć różnicę pomiędzy pismem koreańskim a japońskim i chińskim. Osoby spostrzegawcze mogły już zauważyć że to jak i pierwsze zdjęcie jest podobne tylko napisane inną czcionką.

Pismo Koreańskie zostało stworzone aby każdy człowiek mógł nauczyć się go bez większego siedzenia nad nim, dlatego zbudowany jest z kresek i owali przez co łatwiej jest nam się nim posługiwać bo jest podobny do figur geometrycznych. W skrócie pismo koreańskie jest proste bez zbędnego kombinowania.

Co w takim razie z pismem chińskim i japońskim?

Pismo japońskie ( w tym przykładzie Katakana) jest zaokrąglone i pofalowane, co można zauważyć w przykładzie na górze, pomimo iż pismo nie jest za bardzo zaokrąglone o jego pochodzeniu zdradza nam kółeczko a także i pochylenia.
Natomiast pismo chińskie składa się wielu skomplikowanych kresek.

W skrócie

Koreański - proste kreski i owale

Japoński - zaokrąglone i pofalowane kreski

Chiński - dużo skomplikowanych kresek

Dajcie koniecznie znać czy już odróżnianie języków jest dla Was prościzną. Mam nadzieję, że ten post Wam się spodobał. Jeżeli tak, koniecznie napiszcie w komentarzu co sądzicie o takich językowych postach i zaobserwujcie mojego bloga, aby być na bieżąco TUTAJ!


Copyright © 2014 StrażniczkaFoxTribus , Blogger